ဒီေန႔က အေရးႀကီးဆံုး

"တစ္ခ်ိန္က အရမ္းျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါဘာလို႔ထင္ထားသလို မေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာလဲ???" သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေမးခဲ့တဲ့ေမးခြန္းေလးပါ။ ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ ရိုးရိုးေလး။ သူတစ္ခ်ိန္က အရမ္းကိုစိတ္ဝင္စားခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူ႔ကို propose လုပ္လို႔ပါတဲ့။ အခ်စ္ဆိုတာ အေနေဝးရင္ေသြးေအးသြားတတ္တာကို က်မယံုခဲ့ရပါျပီ။ တကယ္ေတာ့သူ ဒီေကာင္ေလးကို တစ္ခ်ိန္က အရူးအမူးစြဲလန္းခဲ့ဘူးပါတယ္။ မိန္းကေလးတန္မဲ့ ဖုန္းေတြဆက္၊ ဓာတ္ပံုေတြေတာင္းခဲ့ဘူးတယ္။ ဒါကို သေကာင့္သားက နည္းနည္းမွမလႈပ္ခဲ့ဘဲ အခုမွ အရူးအမူးျဖစ္ျပေနေတာ့တာကိုး။
က်မ forward mail တစ္ခုမွာဖတ္ခဲ့ရတဲ့ စာေလးတစ္ေႀကာင္းကို သိပ္ႀကိဳက္လို႔ ခုထိမွတ္ထားမိပါတယ္။ “သင္တကယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ဒီေန႔ပဲ ခ်စ္တယ္လို႔ဖြင့္ေျပာလိုက္ပါ။ မနက္ျဖန္ဆိိုတာ ႀကိဳတင္မွန္းလို႔မရဘူး” တဲ့ေလ။ စာဖတ္သူမ်ားလည္း ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့သူရွိရင္ ဒီေန႔ ပဲဖြင့္ေျပာလိုက္ႀကပါေနာ္။ ဒီေန႔မွာသူကိုယ္ကို ခ်စ္ေနရင္ခ်စ္ေနႏိုင္တယ္ေလ။ အဲ မနက္ျဖန္မွဆိုရင္ေတာ့ good luck to u လို႔ဆုေတာင္းေပးရံုပဲရွိေတာ့တာေပါ့ေလ။ :)

ဲျပန္လည္မိတ္ဆက္ျခင္း

စာေမးပြဲေတြေရာ၊ ေက်ာင္းပိတ္လို႔ အိမ္ျပန္သြားတာေရာ၊ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္လို႔ အလုပ္ေတြမ်ားေနတာေႀကာင့္ေရာ (အမွန္ေတာ့ ဆင္ေျခေတြပါ ) ဒီဘေလာ့ေလးကို လွည့္မႀကည့္ႏိုင္ခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္ႀကာပါျပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာမွ ျပန္မေရးရင္ ဒီဘေလာ့ေလးလည္း ဖုန္ေတြတက္ျပီးေပ်ာက္သြားေတာ့မွာပါ။
အဲဒါေႀကာင့္အခု ဖုန္သုတ္ အဲေလ ျပန္ေရးရင္း ျပန္လည္မိတ္ဆက္ျခင္းပါ။ ေနာင္အခ်ိန္ရလို႔ အားရင္လည္း အားသလို ဝင္ကျမင္းဦးမယ္ဆိုတာ စာဖတ္သူတို႔ကို ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါတယ္ေနာ္။ :P